everriator

ēverrĭātor vocatur, qui jure accepta hereditate justa facere defuncto debet, quae si non fecerit, seu quid in ea re turbaverit, suo capite luat. Id nomen ductum a verrendo. Nam exverrae sunt purgatio quaedam domus, ex qua mortuus ad sepulturam ferendus est, quae fit per everriatorem certo genere scoparum adhibito, ab extra verrendo dictarum, Paul. ex Fest. p. 77, 18 sq. Müll.